
วันที่ 3 ธันวาคม
ฉลองนักบุญฟรังซิส เซเวียร์ พระสงฆ์ องค์อุปถัมภ์ของมิสซัง
( St. Francis Xavier, Priest, memorial )
ความคิดที่ว่าในแผนการของพระเจ้าจะทรงทำให้ท่านได้กลายเป็นหนึ่งในบรรดานักบุญมิชชันนารีที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ตามแบบอย่างของนักบุญเปาโล อัครสาวก นั้นไม่เคยอยู่ในหัวขุนนางหนุ่มชาวบาสก์ (Basque) ผู้นี้เลย ท่านเพียงอยากเป็นนักการศึกษาและนักปรัชญาผู้เชี่ยวชาญเท่านั้น หรือไม่ก็ประกอบอาชีพทางศาสนจักรให้กับบ้านเกิดของท่านที่ Navarre (Spain) ซึ่งบิดาของท่านเป็นประธานของสภาขุนนาง แต่เมื่อร่ำเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยปารีสที่มีชื่อเสียง ท่านได้ถูกเกลี้ยกล่อมโดยนักบุญอิกญาซีโอ แห่งโลโยลา ซึ่งตลอดระยะเวลาสองปีที่อยู่ด้วยกันนั้น ได้เตือนท่านอย่างไม่หยุดหย่อนว่า “ประโยชน์อะไรที่จะได้ทั้งโลกเป็นกรรมสิทธิ์ แต่ต้องมาเสียวิญญาณไป”
ฟรังซิส เกิดเมื่อวันที่ 7 เมษายน 1506 บิดามารดาคือ Don Juan de Jassu และ Maria de Alpilcueta ท่านเป็นลูกคนที่ 2 ในจำนวนรวม 7 คน ได้ปฏิญาณเข้าเป็นคณะเยสุอิตรุ่นแรกเมื่อวันที่ 15 สิงหาคม 1534 รับศีลบวชเป็นพระสงฆ์เมื่อวันที่ 24 มิถุนายน 1537 และได้ถวายมิสซาแรกหลังจากจำศีลอย่างเคร่งครัดและเตรียมจิตใจอย่างดีเป็นเวลา 40 วัน หลังจากเจ็บไข้ได้ป่วยช่วงหนึ่งทำให้ต้องหยุดการเทศน์ที่เมืองโบโลญา อิตาลี และในขณะที่รับหน้าที่เลขาฯ ให้นักบุญอิกญาซีโอที่กรุงโรม ก็มีเสียงเรียกร้องจากกษัตริย์จอห์น ที่ 3 ของประเทศโปรตุเกสให้ส่งพวกมิชชันนารีเยสุอิตไปยังหมู่เกาะอินเดียตะวันออก (East Indies) เพียงแค่วันเดียวเท่านั้นที่ร้องขอมา ฟรังซิสได้ออกเดินทางพร้อมกับทูตโปรตุเกสข้ามภูเขาแอลป์และสเปนไปกรุงลิสบอนเป็นเวลา 3 เดือน และเริ่มเดินทางทางเรือ 11,000 ไมล์ ใช้เวลาถึง 13 เดือน เพราะต้องหยุดเดินเรือช่วงหน้าหนาวที่โมแซมบิก และในที่สุดเมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม 1542 ก็มาขึ้นฝั่งที่เมือง กัว (Goa) บนชายฝั่งด้านตะวันตกของอินเดีย ซึ่งเป็นศูนย์กลางกิจการของโปรตุเกสทางทิศตะวันออก ที่นี่ฟรังซิสสาละวนกับการเรียนภาษาท้องถิ่น เอาใจใส่และพยาบาลคนเจ็บไข้ เทศน์และสอนคำสอน
จากเมืองกัว ท่านได้ลงไปทางใต้ที่ Fishery Coast และใช้เวลา 2 ปีกับชาวประมงที่หาไข่มุก เรียนภาษาของพวกเขาและสอนพวกเขาอย่างเอาใจใส่เป็นหลายๆอาทิตย์ และหลายๆเดือนก่อนจะให้รับศีลล้างบาป ท่านใช้วิธีเล่าแบบนิทาน ซึ่งประสบความสำเร็จมาก เป็นที่เลื่องลือไปทั่วทุกหลังคาเรือน และเมื่อเด็กๆกับแม่ๆมารวมตัวกัน ท่านจะพาเข้าไปในวัดและอธิบายความเชื่อด้วยความอดทนอย่างยิ่ง และด้วยความร้อนรนที่เปี่ยมไปด้วยความรัก ท่านจะกล่าวว่า “ฉันจะให้พวกเขาเข้าไปทางของเขาเอง แต่ฉันเห็นเขากลับออกมาโดยทางของฉัน” ในกาลเวลาต่อมา ท่านจะกลับไปเยี่ยมภารกิจที่ท่านเริ่มไว้ โดยช่วงที่ท่านไปเทศน์ที่อื่นนั้น ได้มอบให้สงฆ์พื้นเมืองที่ได้รับการฝึกมาอย่างดีคอยดูแลงานอย่างต่อเนื่อง
ในปี 1544 จะพบฟรังซิสที่เกาะซีลอน (ศรีลังกา) จากที่นี่ท่านได้ไปมะละกา (Malacca) และไปหมู่เกาะเครื่องเทศ ไปโคชิน-ไชน่า และบ้างก็เชื่อว่าท่านไปถึงฟิลิปปินส์เลยทีเดียว หลังจากนั้น เมื่อได้พบกับชาวญี่ปุ่นที่หลบหนีมา ท่านก็รับอาสาเดินทางไปทำงานมิชชันนารีที่เกาะนั้น ขึ้นฝั่งที่ คาโกชิมา (Kagoshima) ทางภาคใต้ของญี่ปุ่น เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม 1549 ขวนขวายร่ำเรียนภาษา และแม้ถูกต่อต้านอย่างมากจากพระภิกษุทางพุทธของที่นั่น แต่การเทศน์ของท่านรวมทั้งมีอัศจรรย์หลายอย่างเกิดขึ้น ทำให้ทั้งฟรังซิสเอง และครูคำสอนที่ท่านฝึกไว้ช่วยเป็นครั้งคราวและประจำได้ประสบความสำเร็จในการทำให้คนมากมายเข้ามามีความเชื่อ จนว่าในช่วงเวลา 40 ปีจากนั้นมีชาวญี่ปุ่นมามีความเชื่อเป็นจำนวนถึง 400,000 คน
สิ่งที่ได้เห็นเกี่ยวกับอารยธรรมจีนในญี่ปุ่น ทำให้ฟรังซิสวางแผนจะไปประกาศพระวรสารที่นั่น ซึ่งเรียกว่า เป็นอาณาจักรต้องห้าม แต่พวกคนจีนที่สัญญาจะพาท่านลักลอบเข้าประเทศจีนที่ Canton ไม่ปรากฏตัว หลังจากรอคอยถึง 3 เดือนแต่ไม่เป็นผล ลมพัดพาท่านไปสู่เกาะแห่งหนึ่งในทะเลจีน ชื่อ Sancian island of Canton ท่านเป็นไข้และสิ้นใจที่นั่นเมื่อวันที่ 3 ธันวาคม 1552 ในปี 1553 พบว่าร่างของท่านไม่เน่าเปื่อย แม้จะฝังไป 2 เดือนแล้ว จึงได้นำร่างของท่านกลับไปที่เมืองกัว และยังได้รับการเคารพอยู่จนทุกวันนี้ที่ใน Bom Jesus Basilica อย่างไรก็ตาม แขนข้างขวาของท่านตัดจากตรงข้อศอกถูกนำไปที่โรมบรรจุไว้ที่วัดของคณะเยสุอิต (Church of the Gesu) โดยคำสั่งของอธิการใหญ่ของคณะเยสุอิตในขณะนั้น
ท่านได้รับการแต่งตั้งให้เป็นบุญราศีในปี 1619 และได้รับการแต่งตั้งเป็นนักบุญเมื่อวันที่ 12 มีนาคม 1622 โดยพระสันตะปาปาเกรโกรี ที่ 15
ในการทำงานแพร่ธรรม 10 ปีของนักบุญฟรังซิส เซเวียร์ ทำให้ท่านได้เดินทางเข้าไปในอาณาจักรต่างๆมากกว่า 50 แห่ง ทำให้คนกลับใจมาหาพระเจ้าเกือบล้านคน และได้วางรากฐานให้มั่นคงสืบมาในสนามแพร่ธรรมใหญ่ๆของเอเซียถึง 6 แห่งด้วยกัน ดังนั้น ท่านจึงได้รับสมญานามว่า “อัครสาวกของหมู่เกาะอินดิส” (Apostle of the Indies) และเป็นองค์อุปถัมภ์ของสมณกระทรวงเผยแผ่ความเชื่อ (the Propagation of the Faith) และประเทศมิสซังทั้งหมด
(ถอดความโดย คุณพ่อ วิชา หิรัญญการ จากหนังสือ Saint Companions For Each Day ; เขียนโดย A.J.M. Mausolfe และ J.K. Mausolfe)
Saint Francis Xavier, Francisco de Jasso Azpilicueta Atondo Aznares y de Javier (Javier, 7 April 1506 – Island of Sancian, 3 December 1552) Jesuit missionary and Spanish, was a pioneer of the spread of Christianity in Asia. In 1927 the Catholic Church has proclaimed him patron of the missions. Commemoration on December 3. Colored engraving from Diodore Rahoult, Italy 1886. (Photo by Fototeca Gilardi/Getty Images).