21 กันยายน ฉลองนักบุญมัทธิว อัครสาวกและผู้นิพนธ์พระวรสาร
(St. Matthew, Apostle and Evangelist, feast)
นักบุญมัทธิว องค์อุปถัมภ์ของคนเก็บภาษี และนักการธนาคาร ในขณะที่ท่านทำหน้าที่เก็บภาษีให้กับกษัตริย์เฮโรด อันทิปาส (King Herod Antipas) ที่เมืองคาเปอรนาอุมอยู่นั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเรียกให้ติดตามพระองค์ไป อีกชื่อหนึ่งของท่านที่คนเรียกกันคือ เลวี คนเก็บภาษี ท่านมีความยินดีอย่างมากที่ได้รับการเรียกครั้งใหม่นี้ จึงจัดงานเลี้ยงใหญ่ที่บ้านของท่านสำหรับพระอาจารย์และบรรดาสานุศิษย์ของพระองค์ และยังเชิญแม้แต่เพื่อนๆของท่านที่เป็นคนเก็บภาษีด้วยกัน พระเยซูเจ้าได้ทรงทำให้พวกฟาริสีประหลาดใจมาก ที่ปฏิบัติองค์ตามสบายรับประทานอาหารกับพวกที่บรรดาผู้นำอิสราเอลดูถูกเหยีดหยามว่าเป็นพวกนอกคอกและพวกทรยศ และพวกเขาไม่เคยแม้แต่คิดว่าจะกินอาหารร่วมกับพวกนี้ นอกเหนือจากความจริงที่มีเพียงเล็กน้อยเท่านี้ ยากที่เราจะรู้เกี่ยวกับชีวิตและความตายของอัครสาวกองค์นี้
เลวี บุตรของอัลเฟอัส (มก 2 : 14) น่าจะได้รับการศึกษามาเป็นอย่างดี เพราะท่านรู้ภาษาทั้งอาราเมอิกและกรีก และคุ้นเคยเป็นอย่างดีกับการเขียน ชื่อ มัทธิว แปลว่า “ของประทานจากพระเจ้า” อาจจะเป็นชื่อที่พระคริสตเจ้าทรงตั้งให้ ท่านเป็นหนึ่งในอัครสาวกพวกแรกๆที่ถูกเลือกให้เขียนบันทึกถึงเหตุการณ์สำคัญๆของชีวิตและคำสอนของพระเยซูเจ้า ในฐานะที่ท่านเป็นพยานยืนยันด้วยตัวเอง และในฐานะที่เป็นคำสอนด้วยคำพูดของบรรดาอัครสาวกทั้งหมด แท้จริงแล้ว เป็นที่เชื่อกันว่า ในขณะที่ท่านเขียนพระวรสาร ท่านได้ใช้บทรวบรวมคำปราศรัยต่างๆของพระเยซูเจ้าในภาษาอาราเมอิกที่ท่านเคยทำไว้ก่อนหน้านี้มาเป็นตัวตั้ง น่าเสียดาย ที่ต้นฉบับดั้งเดิมนี้ได้หายไป
พระวรสารของนักบุญมัทธิว ไม่ได้ตั้งใจให้เป็นอัตชีวประวัติของพระคริสต์แบบครบสมบูรณ์ แต่มุ่งหมายเพื่อส่งเสริมความเชื่อของพวกยิวที่มาเป็นคริสตชนให้แข็งแกร่งมั่นคงขึ้น เนื่องจากพวกเขายังติดอยู่กับอิทธิพลของศาสนายิวดั้งเดิมอยู่มาก และเพื่อชักชวนพวกยิวที่ยังไม่กลับใจอีกด้วย ด้วยเหตุนี้ ท่านจึงใช้พรสวรรค์ของท่านในการเล่าเรื่อง และการเขียนเป็นภาษาอาราเมอิก ซึ่งเป็นภาษาที่ใช้พูดกันอย่างกว้างขวางโดยชาวยิวและชาติอื่นๆในสมัยของพระคริสต์ ท่านรวมหมวดหมู่กิจการต่างๆ และบทบัญญัติต่างๆที่มีธรรมชาติเหมือนกันเข้าไว้ด้วยกัน และเน้นเป็นพิเศษว่าพระเยซูเจ้าทรงเป็นผู้ที่ทำให้คำทำนายต่างๆ ที่คุ้นเคยทั้งหมดเกี่ยวกับพระเมสสิยาห์สำเร็จสมบูรณ์ไป พระองค์ทรงเป็นเอ็มมานูเอล ผู้ซึ่งได้บังเกิดมาจากหญิงพรหมจารีคนหนึ่ง (อิสยาห์) ที่เมืองเบธเลเฮม (มีคาห์) ได้เสด็จหนีไปอียิปต์ (โฮเชยา) ได้ถูกประกาศโดยผู้หนึ่งที่นำหน้ามา ทรงสามารถรักษาคนเจ็บไข้ และทรงเป็นผู้ที่ทำให้ทุกกิจการสอดคล้องต้องกัน และแม้แต่พระทรมาน และการสิ้นพระชนม์ ก็เป็นไปตามคำทำนายแต่โบราณกาลของอิสยาห์ อีกจุดหนึ่งที่นักบุญมัทธิวเน้นเป็นพิเศษ คือความจริงที่ว่าชาวยิวในฐานะที่เป็นองค์รวมจะถูกขับออกจากอาณาจักรของพระเมสสิยาห์ เพราะความไม่เชื่ออย่างดื้อรั้น และการปฏิเสธพระเมสสิยาห์ และจะถูกนำไปมอบให้แก่ “ชนชาติที่จะให้ผลผลิตที่เหมาะสม”
กล่าวกันว่าพระธาตุของนักบุญมัทธิวได้ถูกพบที่เมืองซาแลร์โน (Salerno) ในปี 1080 และเชื่อกันว่าท่านเป็นมรณสักขีด้วยการถูกทุ่มด้วยหินที่เอธิโอเปีย
(ถอดความโดย คุณพ่อ วิชา หิรัญญการ จากหนังสือ Saint Companions For Each Day ; เขียนโดย A.J.M. Mausolfe และ J.K. Mausolfe)
